گفت شیفته باران شو ،

وقتی بی‌تابی ، می بارد و خیست می‌کند

شیفته باران که شدم ، باران بارید اما

هرگز خیسم نکرد

گفت دلداده مهتاب باش ،

شبان گم شده اضطراب در کوچه‌های تاریکت را ،

روشن و پیدا می‌کند

دلداده مهتاب که شدم ، شب‌های تاریکم عادت کرد به خلوت راه‌های بی چراغ و

هرگز پیدا نشد

گفت دلت خوش باشد به ستاره‌های روشنی که

می‌کشاندت تا اهتزاز وارستگی

دلخوش ستاره که شدم ، دور شد در آشوب پریشانی آسمان

گفت بی‌‌تاب خورشید شو ،

گرمت می‌کند میان انجماد یاس و پوچی

بی‌تاب آفتاب که شدم ، سوزاند چشمانم را و

از نور گریزانم کرد

گفت آسوده بخواب به انتظار دیدن رویای شبنم و گلبرگ

منتظر خواب که شدم بیگانه شد خواب، با چشمان خسته‌ام

امشب پیراهنم بوی محرم می دهد
  عطر پیراهنم همه جا پیچیده
ناله هایم ...!
ناله هایم صدای کرب بلا می دهد 
امشب دل شکسته ام
 هوای شش گوشه در سر دارم
 دل خسته ام ، دل تنگم ، نمی آیی؟
اشک را به نگاهی بهانه کردم که تو بیایی
دل به نوای سوز روضه ات  اینجاست
امشب به کنج خرابه دل ما نمی آیی؟
این دل ، تنگ است امشب   بهانه  کرب بلا دارد
ای کاش به تمنایم ، شنوم ز نوایی
آه که دل شکسته ام
امشب به کنج خرابه دل ما نمی آیی؟ 
 به کدامین روضه ، سیل اشک جاری کنم
آه... ای کاش روضه ای  بخوانی
  روضه مقتل ، تل زینبیه ...
روضه آب و عطش..
ای کاش توان شنفتن این سوزها داشتم
تا که بشنوم نوایی...
این دل بشکسته ز نای ناله ای...
ای کاش امشب به کنج خرابه دل ما می آمدی.....!

پرسیدم از هلال چرا قامتت خم است
گفتا خموش باش که ماه محرم است

کفتم محرم است چرا قامتت خم است
گفتا غم حسین مگر ماتمی کم است 

                             عشق یعنی انتظار و انتظار                         عشق یعنی هر چه بینی عکس یار

                            عشق یعنی شب نخفتن تا سحر                  عشق یعنی سجده ها با چشم تر

                            عشق یعنی دیده بر در دوختن                         عشق یعنی از فراقش سوختن

                            عشق یعنی سر به در آویختن                        عشق یعنی اشک حسرت ریختن

                            عشق یعنی لحظه های ناب ناب                        عشق یعنی لحظه های التهاب

                            عشق یعنی بنده فرمان شدن                              عشق یعنی تا ابد رسوا شدن

                           عشق یعنی گم شدن در کوی دوست            عشق یعنی هر چه در دل آرزوست

                            عشق یعنی یک تیمم یک نماز                               عشق یعنی عالمی راز و نیاز

                           عشق یعنی یک تبسم یک نگاه                         عشق یعنی تکیه گاه و جان پناه

                         عشق یعنی سوختن یا ساختن                                عشق یعنی زندگی را باختن

                        عشق یعنی همچو من شیدا شدن                      عشق یعنی قطره و در یا شدن

                        عشق یعنی پیش محبوبت بمیر                        عشق یعنی از رضایش عمر گیر

                       عشق یعنی زندگی را بندگی                                  عشق یعنی بندگی آزادگی

                                  کاش میشد به شوق تو شقایقی باشم که گاهِ آمدنت را نظاره میکرد....
       

منتظر آقا....

یا مهدی (عج)مولای من !
سالهاست صبح های جمعه ندبه گویان ،
با اشک ، مژه چشم هایم را آب و جارو می کنم ،
تا مگرقدمگاه تو شود
و در غروب غم انگیز چشمانم سمات را زمزمه می کنم .
و اشک حسرت می ریزم .
بیا تا در حریمت بیاسایم ,
با گریه هایت همنوا شوم،
سر بر شانه بغض بگذارم و مثل ابر بهار گریه کنم و دانه های مروارید چشمانت را در صدف نگهداری کنم .
ای سوار سبز پوش لحظه های من !
می دانم که روزی می آیی و پرستو های مهاجر را بر شاخسار آرامش ، ما وا می دهی ای خوب !
دیگر نمی توانم اشکهایم را ،
در چاه چشمانم اسیر کنم ،
باران اشکم را بر سجاده نیازم جاری می کنم که اشک ،
مهر استجابت دعاست .
ای زلال عصمت ، آتش معصیت در وجودم شعله ور است ،
بر من ببار و تطهیرم نما ،
بیا تا ایمان غرق گرداب گناه نشده ،